kimseler görmedi, bir gölge gibi takip ettiğimi
gecenin karanlığında düşünürken seni
kimseler görmedi beni
satırlara gözyaşı ile yazarken adını
kimseler görmedi
resmini çizerken odamın duvarlarına
aşkın bin kapılı zindanlarında beklerken seni
yüreğime verem düşüren yaslı günlerimi
kimseler görmedi
her nefeste dudaklarımdan ciğerlerime akan özlemini
kimseler görmedi
hayaline dokunurken gözlerimdeki seni
gizli bir günah gibi saklarken sana dair tutkularımı
içimden dedim ki mahşerde haykıracaksın olan aşkını
dünya sevgiye doyamayacak kısa
cennette olmalısın onunla, sonsuz ve ebedi
kimseler görmedi sana dair yakarışlarımı…
xxıı.vııı.x
İsa Yılmaz