Üç hal düşünüyorum kendimce;
Sonsuz evren,
Sonsuz yeryüzü,
Sonsuz insan.
Hepsi de birbirinin içinde.
Bir adem, bir alem
İkisi de, yeryüzünde.
Yedi kat yer, yedi kat gök
Üçününde içinde.
Adem düşündü, adım attı.
Yaprak kımıldadı, yıldız kaydı.
Bir kendine baktı, bir aleme.
Suretler birleşti, şaşa kaldı.
Onsekizbin alem var ise,
Onsekizbini de ademle.
Dünya gürledi; bu halim ne?
İnsanlarım neden hapiste?
Bir doğrum yeter, bininize.
Temizleniyoruz, üçümüzde.