AKLI BOŞVER, HOŞÇA KAL YURDUM
Eyyo diye başlasın bu şiir
İlk kar sevinci sansın çocuklar
Ruhum, sivri dilini batır şu şehre
Cami avlularından uçuşsun kuşlar
Sözlerin kavuştuğu ilk insana sarılsın
Yol değiştirsin, şuradan gitsin
Ulaşmak istediğin sıcak yataksa
alacağın bir şeyler olmalı
bahçelerden, balkonlardan, pencerelerden
titreşen diri memelerden mesela.
Bura, ora, öte ve sınır-öte
AyşeFatmaHayatSuDenizAteşBuz
GururluRomyçılgınBettyhüzünlüTanya
varacağın yer bir insansa
ve insan ulaşmaksa, unutma sakın
gözucunda tut ruhunu, kaydırma
Sen duymuyorsan ne kimse kimse, ne sen sen,
ne bura bura, ne sınır-öte.
Akıl mı? aklı boşver, şiirlerinde bile
İptir akıl, ruh atını bağlar çayıra
aldanırsın ipin uzunluğu kadar
özgürüm diye
özgürlük ipsizliktir oysa, ya da
bağlanmaktır incecikle, pamukla
şu çıldırtan güzelliğe, hayata.
Var ya!
Hayat kocaman bir yanılsamaysa
neden küçük bir dikkatsizlik olmasın intihar da.