ANAFORUN TARİHİ
I.
İlkin her şeye çocuklar
rüzgârı taşlamakla başladılar
sonra
kardan adama âşık oldular
sıcak
aşkı tavlayan ve tohumlayandı
tohumları karıştıran deli rüzgâr
II.
Hayatın beş mevsimi olsaydı
buzları kırmakla bitmezdi her şey
ama deriyi yüzmekle biterdi
insan yalnızca deriden olsaydı
III.
bu biz gizdi, önce Nesimî bildi
karşı koyanlarsa tırtıllardı.
IV.
Bir tırtıl
kuyruğuna dokun yürür
antenine dokun yön değiştirir
Kuzgundur bazen, herkes her zaman
karatavuk değildir.
V.
Ben kendimi başkaldırıp kazanırsam benimdir
Buysa kül rengi bir ırmakta sûretini aramaktır.
VI.
Arayış süvarisini soran bir yağız attır.
VII.
İnsan yoğunlaşır huyunun akışına,
Nergis duru durgun su arar.
VIII.
Her aşk bir öncekinin tamamlanmış resmidir
bir sonrakinin parçalanmış tablosu
Mabedimsin, mabudumsun, putumsun
putların taşlanmaya yakın ismidir.
IX.
Anaforun tarihi öyle yazar&ki insan
attığı taşlardan yeni put yapar
Her cennet kovulmak kapısıyla kapanır&ve insan
yeni bir cennet arayan tek hayvandır.