Ansızın aldım haberini,
Yutkundum önce, kıvrandı kelimeler dudaklarımda.
Sustum, konuşamadım...
Bir resmin var karşımda,
Öyle gülüyorsun ki, gözlerine bakan yaşama sarılır..
Şapkan yine başında, kravatın boynunda,
Tüm gençliğe örneksin, efendilik yolunda..
Şiir yazmamıştım nicedir, hatırlattın güzel de;
Senin o inceliğin nerde? başka türlü hatırlatsaydın keşke…
Ve yanıldığını hatırlatmak isterim,
An gelir Attila İlhan ölür sözünde,
Bana göre ölüm, uzun ayrılık demektir..
Ve bence asıl tarif şu ki;
An gelir Attila İlhan ölümsüzleşir...