Cevapsız sorular ağrıtmakta başımı,
“Yaşamak” dedikleri artırıyor kahrımı.
Kaynadıkça eksilir dünya kazanında su,
Hangi uğraş arındırır bendeki köhne ruhu?
Sanki biliyorum da anlatamıyorum,
Bâtının zahirinde körebe oynuyorum.
Bir balığım çektiğim su içinde susuzluk,
Bilmiyorum nedendir dibe vuran bu mutsuzluk.
Susuyorum,
Dalıyorum,
Adeta eriyorum.
Durgunum,
Bekliyorum,
Ve fakat koşuyorum..