Avuçlarımda taşıyıp göstermekten korktuğum�
Aşklarım vardı benim.
İncitilmekten, yalanlardan belki de hep doğrulardan
Kaçan sevdaları vardı uçarı yüreğimin
Kilitlerinin diğer ucunda gizlenen�
Aşklarım vardı hep korku biriktiren bütün yüreklere�
Yalanlarım vardı benim tüm gerçeklere inat
Söylemekten bıkmadığım kendime�!
Hayallerim vardı kurduğum, sana dair
Söz geçiremediğim geleceğimde�
Umutlarım vardı benim�
Döneceksin diye en çocuk kalbimde�
Hak etmediği mutluluklar yaşayan
Bir gönül taşırdım ben yorgun bedenimde�
Küçük ama hak edilmeyen mutluluklar�
Bilmezdi kimse mutluluğu�?
Sendin o!
İki kelimeydi dudaklarından çıkan
Oydu mutluluk, oydu özlem ve oydu aşk!
Her şey vardı sana dair içimde ama�
Sen yoktun�
_______Yüreğimin en yalnız anlarında yanı başımda�
Aşklarım vardı benim yaşayamadığım
Ben&miydim yaşayamayan yoksa sen&miydin yaşatmayan.
Anlayamadığım sevdalar biriktirdim yol kenarlarında
Ezip geçerdi insanlar, anlamazlardı seni, beni, bizi�
Anlamazlardı yüreğimizi,
Anlayamazlardı bitik benliğimizi�
Yalnızlıklarım vardı benim farkında olmadan cebime attığım
Bir tek sen yoktun,
Mevsimlerin yoktu,
İlkbaharın yoktu�
Senle ilgili anılarım bomboş umutlarla doluydu
Unutulsun diye kaldırdığım tozlu raflara doğru�! !
Hep gülümseyen bir maskem var şimdilerde yüzümde
Geceleri takmaktan yorulduğum sadece�
Korkularımın en tepesinde taşırım aşklarımı ben!
Unutmadan, alışmadan�
Hatta her gece hatırlayarak gözlerini
Aşk�
Tozlu raflarda okuyup bitirdiğim bir kitap şimdi!
Sıra korkularda�