Bir avuç yeşil
tutamıyorum avuçlarımda
Bir avuç yeşil bulsam
Mutluluktan delireceğim
Bir pembe görsem
dal uçlarında
Kayısı çiçeklerine
bürünmüş bir dal
Sevincimden öleceğim.
Kim anlar beni benden başka
Bir adım atabilsem
toprak da titreyeceğim
Bir ışık görsem
gözlerim kapanmadan
Güneşin vurduğu bir taş
Taşlara serileceğim.
Akan bir suya değse ayaklarım
Parmak uçlarımla papatya tutsam
Ekin tarlasında sarı başakları
Koklasam dokunsam yaşadığımı hissedeceğim
Buralarsa
Eylülün Nisanın Temmuzun
Bir olduğu mevsim.
Zamanlarsa
Gecenin gündüzün
Farksız olduğu saatler
Ayazdan ayaz
Yaşımı yaşadığımı bilmediğim
bu yer
Tabutum taştan mahzenim
Üstümdeki urbam kefenim
Yaşamak nefes almaksa eğer
Bende yaşadım derim
Mezarım,
bir ağaç altı olsun dileğim
Öldüğüm gün
doğum günümdür benim.