Tan yerine kadar yokuş geceler
Gözlerim fersiz dizlerim bitap
Gayret biçare acısına dayanamam
Anladım ki
Hasretimin yükü ağır
Bu yükle ben yaşayamam
Şehrinizi sevemedim buralara alışamam.
Dar sokaklara şamar sesleri
İndiren rüzgardan duvarlar sersem
Ağaçtan dökülen yapraklar hicaz
Yağmurları hüzzam
Korkarım ki buralardan
Hüsranımı duyuramam
Bu şehri ben sevemedim
şehrinizde kalamam.
Varsa mavisinin tadı
Sizin olsun şu gökyüzü
Çiçeklerini saklayan dallar
sizin olsun
Sizin olsun güz suratlı sokaklar
Nemrut bulutlu mevsim
Sarhoş naralı akşamlar
Yalancı gece sizin olsun
Anladım ki buralara alışamam
Bu şehri ben sevemedim şehrinizde kalamam.
Hiç çocuklar görmedim
çakıl taşla oynayan
Türküler dinlemedim
açık pencerelerden
Ne kumaş dokuyan tezgahın
sesi vardı
Ne dantel ören kadın otururdu kapı eşiğinde
Kuşlar bile terk etmiş ki besbelli
Solucanlar bayram sevincinde.
Anladım ki buralarda duramam
Bu şehri ben sevemedim
şehrinizde kalamam.
Selamsız insanların
insandan kaçışından
Bitap düşmüş dizlerin
adımları atışından
Sevdasız yüreklerin
fersiz boş bakışından
Ölü şehrin yasındalar anladım ki
Havanızı paylaşamam
Şehrinizi sevemedim
buralarda yaşayamam.