Sen üzülme güzel anam
Üzülme canım babam
Üzülmeyin kardeşlerim
Ağabeylerim ablalarım
Üzülmeyin kalemim kâğıdım
Üzülmeyin masam kitabım
Gözyaşlarım…
Üzülme onun için yüreğimi yakan yangın
Bakın mutlu artık o
Üzülmeyin dostlarım
Bakmayın siz bana
Bakmayın onun için ağladığıma
… Ve üzülme ülkem…
Ülkemin dertli insanı…
Ve üzülme güzel anam
İşte yen bir yangının
Közleri birikiyor şimdi gönlümde
Üzülmeyin kim bilir ne umutlar
Ne sevinçler var önümde…
Senden arta kalanlar ile yaşıyorum şimdi yüreğim
Üzülmeyin hasta ellerim ve bedenim
Üzülmeyin melekler
Aranızdan biri mutlu şimdi…
Üzülmeyin şairler yazarlar ozanlar
Üzülmesin kimse üzülmesin
Ve üzülme artık yüreğim
O artık olmayacak ama…
Neyse sanırım gitme vaktim geldi
Sizlerin olsun tüm ümitlerim sevinçlerim
Sizin olsun gökyüzü ve bulutlar
Sizin olsun onun için biriktirdiğim umutlar
Bekleyin beni yarınlarım
Olur olmaz anlarda aklıma gelen şeyler
Dünüm bugünüm yarınım
Sadece bir kalem bir kâğıt ve
Birkaç dosta yazıyorum umutlarımı
Ve biliyorum
Ve bekliyorum
Benzeri olmayan mutluluklarla dolu;
Yarınlarımı…