Sözlerin ömrüme bad-ı sada' dır,
Sevginle unuttum kederi derdi.
Canânım, bu cânım, sana fedâdır;
Yanında lahzalar kayboluverdi.
Gül açarken sordum “özün ne” diye.
Söyledi; ” özümü sorarsın niye”
Dedim “ya bülbülün giderse” diye;
Boynunu büküp de hep soluverdi.
Uzandım laleye can suyu verdim!
Gönlümde sayısız gülleri derdim.
Bitmez bu hüzünler hep bitmez derdim;
Hüzünler sevgiyle kayboluverdi.
Osman'dır sevdaya kalbi adayan.
Bitecek yüreğim az daha dayan.
Gözüme bakınca halden anlayan;
Yüreğim gül yüzlümü buluverdi.