DONUK RESİM
I
uzak donuk bir resmin hikayesidir
yüzümü kavuran tozlar&sesin namusu
bulanık akan gözleridir&parmak uçlarının
bedenimde bıraktığı iz uzaktır yankısıdır
yanağını dudaklarıma teyellediğim günden
artakalan sevinç&tohumudur yağmurun
ve ılık heyecanları azdırması gibi
sesin şiiri ve şiirin içtiği melankoli
aşktır.gebe bir kadının kutsallığına
güne durmuş göğün serinliğine benzer
o sese kardeş uzak donuk bir resmin özentisidir
her gün ilmek ilmek söktüğüm gözlerin
II
elindekiler her gün yeniden düşer
zamanı dillendiren öyküler konar avuçlarına
yitersin&mısraını gizledikçe
bir rüya siner gözlerine yaprak yaprak
belki ibrişim ibrişim dökülürsün
senden değil ötekinden yavaşça&
artığı olmamak için kimsenin düşlerini de gizlersin
sığındığın kucaklar barikat olur ömrüne
durağını unutanlarla yollardayım dersin sonra
çemberinden korkan umutların ressamı gibi
beyaz bayraklar sallarken sen çağına
demir tozuna sarılan bir makine kurşun olur
çarpar hızla bedenine&taşırsın cebinde
senden değil ötekinden gelen ömrü
o sese el uzatan insanların yankısıdır
senin kendini gizleyemediğin resim