Çok mu zor seviyorum demek?
Çok mu zor oluyordu bir insanın bir insana seni seviyorum demesi… ?
O kadar uğraşamama rağmen hiç duyamıyordum bu cümleyi.
Seni seviyorum cümlesini hep duymak istiyordum ama duyamıyordum.
Ne zaman çok para harcasam
Ve telefondan yüzlerce mesaj atsam
Sadece o zaman duyuyordum seni seviyorum cümlesini.
Oysaki karşılıksız duyma hakkım yok muydu?
Kendimi parçalayıp dişimi tırnağıma takıp
Gece gündüz telefonla arayıp
Tüm gün beynimi sevdiğim insana odaklayıp:
Emek verince duyabiliyordum seviyorum cümlesini…
Seni seviyorum cümlesini söylemek bu kadar zor muydu?
Yâda bu cümleyi kullanmak çok mu ayıptı?
Kulaklarım için büyük bir kayıptı.
Duymaya hakkım yok muydu?
Bir inşaat işçisinin sabah inşaatta çalışmaya başlayıp öğle yemeğini domates ve peynir ile yiyerek istirahat etmeden çalışıp ve yine akşam mesaisi bitene kadar çalıştığı gibi çalışıyordum seni seviyorum cümlesini duyabilmek için.
Duyamayınca:
Ustabaşının dediği ‘'yevmiyeni haftaya iki yevmiye birden alırsın''
Cümlesini duyan bir inşaat işçisi idi kalbim.
Çok çalışan emek veren ama karşılığını alamayan
Çok büyük bir isteğim yoktu.
Para mal mülk hiç bir şey
Sadece seni seviyorum cümlesini duymak yeterli idi benim için.
Fakat çok uğraşmama rağmen duyamıyordum…
Damperli bir kamyon, kasasındaki moloz yığınlarını dökerken boş bir araziye
Ne olup bittiğinden habersiz korkup kaçan zavallı bir kedi gibiydi dudaklarım.
Bükülmüştü bu cümleyi duymayınca.
Oysa seni seviyorum demekten çekinmemeli idi insan
Sevgilisine aşikâr olarak her yerde söylemeliydi.
Çok mutlu bir haber verir gibi.
İyi bir müjde verir gibi söylemeliydi insan sevgilisine seni seviyorum demeyi.
Sınavdan en yüksek puanı almış bir ilkokul öğrencisi gibi:
Neşeli bir o kadar da mutlu bir şekilde söylemeli insan seni seviyorum cümlesini sevgilisine.
Kaldırımda yürür iken içi para dolusu bir cüzdan bulup bunun sevinci ile gözleri çakmak çakmak parlayan bir dilencinin gözleri gibi olmalı seni seviyorum cümlesini sevgilisine söyleyen insanın.
Oysaki duyamıyorum seni seviyorum cümlesini.
Sırf bu nedenle kesip umutlarımın bileklerini çok keskin bir jiletle,
Akıtıyorum umutlarımın kanını. Ölsün diye
Ölsün de: Bir daha seni seviyorum cümlesini duymayı umut etmesin diye
Umutlarım kan kaybından ölümle pençeleşirken son bir hamlesini yapıyor umutlarım ateşin ortasında kalan akrebin iğnesi ile kendi kendini öldürmesi gibi…
Kanatları yolunmuş bir eşek arısının etrafında yanan ateşe karşılık çıkarıp iğnesini kendini öldürmesi gibi.
Son hamlesini yapıyor umutlarım…
Seni Seviyorum cümlesini duymayı bekliyor hem de ağzını hiç açamayan seni seviyorum cümlesini söylemenin büyük bir suç olduğunu sanan aptal bir sevgiliden…