Çok uzak bir şehirde adını anmaktı seni sevmek.
Geleceğim günü beklediğini sanmaktı seni sevmek.
Sevmediğini bile bile sevdiğine inanmaktı seni sevmek..
Hayalini gerçek sanıp kanmaktı seni sevmek…
Ateşin ortasında yanmaktı seni sevmek…
Aşkı rezil edenlerden utanmaktı seni sevmek
Hasretin ile yıkanmaktı seni sevmek
Cümle yetersizliğinden tıkanmaktı seni sevmek
Suçsuz iken suçlu gibi yargılanmaktı seni sevmek.
Seni sevmek yalnızlığa karşı bir intifa idi...
Firar edip tüm yalnızlıklardan yoğunlaşıp düşüncelerde yalnızlığın alnının ortasına bir kurşun sıkmaktı seni sevmek…
Hayallerde yaşatarak seni çeşit çeşit düşüncelere ekleyerek beyni yormaktı seni sevmek…
Susuz kalmış çöle dönmüş delik deşik olmuş bir yürek ile yalnızlığa karşı bir direniş ti seni sevmek. Sana âşık olmak ise kalbimin en büyük gayri resmi bir eylemi idi.
Cezası ne olur ise olsun izinsiz gösteri yürüyüşü yapmak gibi ve yakalanma riski ile yaşamaktı seni sevmek.
Kalbinin gözlerimi göz altına alışı ise yakalatmıştı delik deşik firari yüreğimi..
Aşkına esir olmuş ve bu esirlik yetmezmiş gibi hasret denen işkencelere tabi tutulmuş.
Her gün her saat her dakika hasret denen işkence ile boğuşup: sevdanın bana ettiği bu eziyete karşı kalbim her ne zaman darp raporu almak istese de
Reddetmişti aşkımı gözaltına alan hain gözlerin.
Bu yüzden seni sevmek aşkından hüküm giymek idi
Hükmü kesinleşmeden kesin bir suçlu muamelesi görüp
Senin sevdanın hasret adı altında işkencesine maruz kalmaktı.
Yakalanmıştım…
Sigaramı içip çayımı yudumlarken ve çok mutlu bir günümde
Ani bir baskın yaparcasına kıskıvrak yakalamıştı sevdan kalbimi…
Kaçma şansım yoktu…
Çünkü en büyük tehdidi gözlerin yapmıştı… ‘'yakarım'' seni diyerek...
Evet, yakacaktı tüm sevdamın gençliğini hem de hiç acımadan
Seni sevmediğime dair somut delillerin kesinleşmesini ve suçsuzluğumun meydana çıkmasını beklemeyi istememe rağmen
Reddetmişti sevdan bu talebimi
Hiçbir mütalaa vermeden susma hakkımı gasp edip hiçbir öpücük almadığım halde Âşıklık hükmü ile cezalandırmıştı beni.
Geriye söyleyeceğim tek bir cümle kalmıştı.
‘'sana âşık olduğum için pişmanım'' istemeyerek bir anlık yalnızlık ile âşık oldum sana… Sevgisizlik yasasından faydalanmak istiyorum.
Çünkü: Beni sevmesen de ben Seni Seviyorum.