Sensiz kaldığım gecelerde hayalinin resmini öpüp her gece istihare rüyalarına yattığım psikopat gecelerde zorladı sensizlik beni.
Yüreğimin damperli kamyonlarınca taşınan en ağır yüktü sensizlik.
Ne zaman taşımaya kalksa yüreğimin damperli kamyonları sensizlik adlı yükü maliyenin tonaj çevirmesine takılıyordu. Ve bu çevirmede yalnızlık adlı gönül cezasına çarptırılıyordu…
Oysa geri gelmen beni sensiz bırakmaman mümkündü
Sensizlik gönlüme giydirilmiş bir hükümdü.
Fakat sensizlik benim en ağır yükümdü.
Ne zaman hayalinin resimlerini çizmeye kalksam aşk tutuyordu kollarımdan ve psikolojik baskı yapıyordu bana. Son hızla giden bir ambulansın içinde çıldırmış sedyeye bağlanmış bir ruh hastası gibiydi sensizlik.
Asi söz dinlemeyen zarar veren başıboş anlamayan can yakan ve yaktığı canlarda verdiği zararlarda zevk alan bir sadistti sensizlik…
Ve kalbim gönlümün emriyle sensizlik adlı yükü taşımakla görevlendirilmiş acemi bir kamyon şoförüydü sanki…
Sana gelen yolları bulmak için ne bir navigasyon cihazına ne de bir haritaya ihtiyacım vardı çünkü ben senin kokunu milyonlarca kilometre uzaklıktan alabiliyordum…
Fakat büyük
Bu yük
Zorluyordu beni.
Daha önce ayrılık ve yalnızlık isimli yükleri taşımama rağmen hiç böylesine ağır bir yük taşımamıştım...
Taşımak bana verilen bir hükümdü.
Sensizlik benim en ağır yükümdü.
Sensizlik adındaki bu ağır yükü taşırken yüreğim in acemi şoförü olan kalbim yalnızlığın çıkış rampalarında yuvarlandı melankoli adlı şarampole…
Gazetelerde ilginç trafik kazası başlığı ile çıktı…
Yalnızlığımın tutuşması ile meydana gelen yangında en ağır yüküm olan sensizlik alev almıştı… Zor dayanmıştı ve sonunda yanmıştı…
Kalbimin gözleri dolmuştu.
Çünkü sensizliğin katili olmuştu.
Kalbim sensizliği öldüren azılı bir katildi artık.
Kalbimin patronu olan gönlüm kovmuştu makamından kalbimi ve artık hiçbir kimse giremeyecekti sensizliğin ölüm nedeni ile yüreğime…
Çünkü yüreğimin taşıyıcı kamyonları ölümlü bir trafik kazasına karıştığı için ağır ceza mahkemeleri tarafından mühürlenmişti. Ve seni taşıyabilirdi artık nede sensizliği nede başka bir sen'i.
Sensizken sensizliği de öldürmüş…
Ve gönülden kovulmuş…
Aşk tarafından kırmızı bültenle aranan acemi bir kamyon şoförüydü yüreğim.
Ne seni taşıyabildi nede sensizliği.
Kaçak yorgun
Yalnızlığa vurgun
Suskun ve durgun
Yakalanacaktı bir gün…