artık yüklü bir ambar gibi değilim
son zamanlarda sadeleştirdim kendimi
hiç birşeye kızamıyorum
sinirlerime dokunmuyor
aylar, haftalar, günler
önümüzdeki bahar
az yazıyorum
dilim çözüldü artık
yavaşça alfabesini öğreniyorum aşkın
bak aşkı öğrendim
ama seni seviyorum demesini beceremiyorum hala
dedim ya
yeni emeklemesini öğrenen bebek kadar toyum daha
insan hep üretmek istiyor
yavaşça duyularımı kaybediyorum
seçemiyorum
tadamıyorum
işitemiyorum mesela söylenenleri
(ya da işime gelmiyor bazı şeyler)
sen ne alemdesin
utangaçlığını giyinip üzerine
sokaklaramı çıkıyorsun akşamüstleri
ben düşündükçe hüzünleniyorum
bir tüy kadar hafif hissediyorum kendimi son günlerde
dedim ya
yüklü bir ambar kadar dolu değilim artık
üretkenliğimi yitirdim
hiç birşeye kızamıyorum
sinirlerime dokunmuyor
aylar, haftalar, günler
önümüzdeki bahar