İnsanları anlamaktan vazgeçmeli bu insan,
Gerçek gibi değil, sanal bu yolda isyan,
Keşke dememek için gitmelidir,
Bir hafta sonra, bu diyardan…
Düşündükleri, düşündürdükleri oldu hayatta,
Savundu kendisine doğru olanlarıyla,
İftiraya, uğramak zorunda kalsa da gitmelidir,
Bir hafta sonra, bu şair masa yolunda…
Muammaya benzemesiydi gizemli oluşu,
Rastlantıların bir araya gelip doğuşu,
İsminin lekelenmemesi için gitmelidir,
Bir hafta sonra, sanal insanların nette koşuşu…
Sevgi ve güvenin olmadığı yerde durmazdı,
Hayatı tırnaklarıyla kazarak savaştı,
Neyin eksik olduğunu gösterip gitmeliydi,
Bir hafta sonra, bulunduğu ortamı bırakarak…
İnsanları yargılamak meslek haline gelmiş,
Yüzüne gülen arkandan konuşur olmuş,
İkiyüzlü insanlardan kurtulup gitmeliymiş,
Bir hafta sonra, gelmeden son şiirini yazarak…
Bumuydu acaba o son şiir dediği,
Gerçekten gidiyor muydu acık acık gösterdiği,
Şair kapılarını kilitleyip gitmelidir,
Bir hafta sonra, mühürleyip şiirlerini sildiği…
Bu yolun artık dönüşü yoktu,
Hatırlamakta olan sükûnete oldu,
İstemediklerinden kurtularak gitmeliydi,
Bir hafta sonra Soldoy'un Sorsi yolu..
Son yazılarımı yazıyorum artık buraya,
Ne şiir kaldı ne yazı bu sanalda,
Denizde poyraz eser gibi gitmeliydi,
Bir hafta sonra, Süleyman Muammayla…