Zamana bıraktım kendimi
Nasıl bir şekilde girdim düşünmeden
Aslında boş bir bakışım var
Bilmeyen gölgelerin altında...
Bakıyorum hayatıma ama neden bakındığımı bilmiyorum. eğer bilseydim bakmakla kalmaz, bir şeyler yapardım ve bir amacım olmuş olurdu.
elime kalemimi aldım yazıyorum aklımdan gecenleri ama bundan sonra ne olacak bilmeden düşünmeden yorumluyorum hayatımı. bunca yıl hep çok derin düşündüm ama neticede kâr olarak saçlarımı kaybettim. peki düşünmemin ve cabalamamın karşılığını böylemi alacaktım. şu yaşadığım hayata her zaman şükür ediyorum. çünkü şu hayatta evi olmayan, açlık çeken canılılar var. peki onlar ne yapmalı bu hayatta. işte ben yaşarken bunlarıda düşünüyorum. aslında yaşam bir düşünme sanatını oluşturur. eğer düşüncemiz ve cabamız olmasaydı yediğimiz yemekleri, kullandığımız eşyaları ve taşıt araclarımız olmazdı. şu an ise düşünüyorum ama boş düşünüyorum...