Hayat,
Bakışlarımın yüzüne değmesiydi
Öyle içten öyle sıcaktı ki
Benzemezdi hiçbir şeye
Seni görünce gözlerim
Sana odaklandı birden bire
Seni kalbimin incisi yapıverdim daha ilk görüşümde
Zamanlı zamansız aklıma geliyordun
Zaten hiç çıkmıyordun
Her an yanımda gibiydin
Seni kalbime prenses yapıverdim
İçtiğim suda, içime çektiğim havada
Her anımda her yaptığım harekette
Her gülümsemede
Her şeyde sen vardın
Baktığım her yerde
İzlediğim filmlerde bile
Başrol oynardık ikimiz
Seni evinin hanımı yapardım
Sonumuz zaten mutluluktu
Mutlu son
Acı denen şeyi unutturmuştun bana
Acımıyordu artık içim sen vardın
Tamam,
Benim yaşadığımdan bile haberin yoktu
Ama benim umudum çoktu
Seyahatlerimde hep yanımda oturuyordun
Yorulunca başını omzuma yaslıyordun
Sonra anlatmaya başlıyordun
Seni tanımak diyordun
Hayattı diyordun
Bense seni dinliyordum
Son durağa gelince kalkmaya cesaret edemiyordum
Seninle olmak varken inmeyi düşünmüyorum
Ben inerken son durakta
Sen gidiyordun kara toprağa
Ellerin, gül yüzün
Koparıyordun
Yumuyordun sonsuzluğa
Şimdi içimde bensiz hayata yumduğun
Ela gözlerinin ağrısı var
ve gözlerimde, seninle geçen her mutlu rüyadan sonra
Sensiz sabahlara uyanmanın acısı ağlar!