(D)-(G)-(F)-(H)-IVE
Kim bilir ne kadar yakındasın bana
Ve ben, bu tanımadığım, hiç bilmediğim şehirde
Her adımımda senin de içinde bulunduğun
En toz ve en pembe hayallerimi ezerken
Bana yakında dursun diye cebime koyduğum umutlarımı
Çaldırmışken,
Üstelik uzaklaşırken yavaş yavaş,
Gitme saatim yaklaşırken üzerime
Dev bir ahtapot gibi,
Sen bana böyle yakınken,
Beni göremediğine üzülüp ağlarken,
Ben seni görmemek, sana sarılmamak için sıkarken
Ve perçinlerken ayaklarımı yere,
Muhtemel ihtimaller azalırken
Seni aramak, seni bulmak, seninle olmak yerine,
Yerin dibine gömülmüş,
Bir ucube evde oturmuş, bunları yazıyorum,
Seninle birlikte, hayata
En güzel şiirleri yazmak varken hem de...
Gidiyorum...
Umut TAYDAŞ
16.05.1999
'İnsanbul – Ümranie'seher vakti bir güzele ölündüm'