ÜŞÜDÜKÇE
Yazdık değse de,
Değmese de-belli ki,
Havalı çocuklardık,
Cefakâr ama
Karışık kasetli,
Babalarımız hep böbrek taşı sahibi,
Onlar işerdi,
Anneler onların başını beklerdi,
Biz üşürdük,
Üşüdükçe kaçardık evden,
Arkadaşlara, sinemalara, oralara,
Necla'nın balkonunun altına,
Yine de hep üşürdük,
Kimsesizlikte yatıya kalır,
Üşüdükçe,
Şair olurduk...
24.03.2002 - 09:43
Umut
"aman da amman"