Gene yoğunsun galiba
Mesai yormuştur belki
Senin yorgunluğunu düşünüyorum gene
Bilsen ne fırtınalar kopuyor yüreğimde…
Bütün işçiler geliyor aklıma
Yaşamak için çalışanlar...
Gökyüzünü görmeye bile mecal kalmamışken gözlerinde
Her birinin kederleri geliyor aklıma…
Bilsen, bu vakit ne depremler sarsar bedenimi
Ellerine sarılıyorum senin
Bir de o hüzünlü kederlerine…
Yorgunluklarını düşünüyorum
Dünyayı yeni baştan yaratan sessiz yığınların
Sesleri çarpıyor kulaklarıma
Kederlerine gizliyorlar o hüzünlü dertlerini
İşten çıkışını ve bir de işe gidişini sevmiyorum senin
Çalışmak için yaşıyorsun sanki
Giderken zorunlu ve çıkarken yorgunsun...
Kederli, yorgun yüreğine bakıyorum,
Bilsen ne fırtınalar yaşıyorum ben...
Günün bu deli vaktinde
Senin yorgunluğunu düşünüyorum
Aklımın peşine bütün kederli işçileri takıyorsun
Ben senin yorgunluğunda biraz da kendimi görüyorum
Ve bilsen ne fırtınalarla boğuşuyorum ben...