Bir bir gider ömrümüzden ömrümüz
Kururda bir yudum suya hasret çiçeğimiz
Tutmazlar ellerimizden, ellerimiz yabancı
Ve nihayet son bulur o ulvi yollarımız,
Yollarda yollara bıraktığımız hancı
Geriye ise özlemle yoğrulmuş bir sancı…
Senelere bir işsizlik kalmış ömrümüz…
Bir bir gider ömrümüzden ömrümüz
Ayaklarımız kuru topraklarda çatlamış
Adam var saçları altmışında, otuzunda yaşı
Öyle konuşur ki vakur, sanırsın bin sene yaşamış
Ayakları daha çok yol almış bir arabadan
Ömrünü yollara adamış, sonra karıncadan.
Senelere bir işsizlik kalmış ömrü…
Bir bir gider ömrümüzden ömrümüz
Aldanmışlıklar, kırgınlıklar, yokluklar içinde
Kuşlara su versek bile kanat çırpmazlar artık
Ve hiçbir çiçek boynunu bükmez gün indiğinde
Ağlamak gelir içinden yapamazsın, kurumuştur pınarın
Oysa ağlamak güzeldi, çocukluğunda silinmeseydi gözyaşların
Senelere bir işsizlik kalmış ömrün…
Bir bir gider ömrümüzden ömrümüz
Ne teselli edebilir artık şarkılar ne verebilirler bir gonca umut
Bomboş olur yüreğin kimseler uğramaz beş çayına
Tek başına demleyip tek başına yudumlarsın, tek başınalık değil de
İki şekerli içmek zoruna gider… Sonra çay kokulun gelir hatrına
Ve zaten de düşünürsün ki; haram olmalı çay başkasına
Senelere bir işsizlik kalmış ömrünüz…
Bir bir gider ömrümüzden ömrümüz
Ağaçlar eskisi gibi değildir yeşil ve değildir yaşımız genç
Hasta bir baba gibi son vedaya çağırır bizi köyümüz
Gitmeyiz, gidemeyiz korkarız hatıralara meydan okumaktan
Anlamak istemeyiz senelerin beyhude akan bir su olduğunu
Yoksa kim istemez ki, çamur yollarda görmek çocukluğunu
Senelere bir işsizlik kalmış ömürleri…
Bir bir gider ömrümüzden ömrümüz
Eskimişlik bir şarkılarda güzeldir bir de fotoğraflarda
Sevdiklerine yalnız orda bakabilirsin gözlerini kaçırmadan
Hatıralar bazen öyle bir hal alır ki şimdi yaşanılıyor sanırsın
Ağlarsın ve o an gözyaşların bir güle hayat verir kurumadan
Öğrenirsin ki ne yıllar geçermiş iki gün yaşanmadan
Senelere bir işsizlik kalmış ömrüm…
Bir bir gider ömrümüzden ömrümüz
Sevmediğimi söyleyemem güzel olan çiçek gibi bir insanı
Ve hiç de hissetmedim değil uzaklardan bir dem nefesi
Elbet duyulacaktır ki muamma; kulaklara ölümün nadide sesi
Ama hiç engel olmamalı sevmeye, sevilmeye, ölüm gibi yaşanılası şeyler…
Üstelik sığacaksa bu küçücük ömre o kocaman hayaller
Senelere bir işsizlik kalsın ömürler…