Şiir Arama

Zafer Ardıç - İnsan

Öyle güzel öyle güzeldi ki,
Güneş tutulurdu onu görünce.
Şimdi karanlık bir odada,
Bebekler dahi korkmakta onu görünce.

Göklerin zirvesinde, yücelerde idi,
Şerefi pek fazlaydı, namı eşsiz idi.
Zaman oldu, kendini zamana sattı,
Ve yüksekten düşüp, mahvoldu gitti.


Yorum Yaz

Yorumunuz (*)

Resimdeki kodu giriniz

IP Adresiniz: 18.218.95.236

Yorum Yok

Bu söze ilk yorumu siz yazın.