Anlamsız değil
Ayaklarımın beni
Bu sokağa çekişi
Anlamsız değil
İkindi vaktini beklemem
Sen ada vapurunun sesiyle
Nelerin estiğini
Sırların açığa çıktığı gün anlarsın
Artık anlamı var mı bilmem
Ama bende her şiirin ilk mısrasıdır
Her şarkının ilk hecesi
Ben bir mektubu bir kez okurum,
Okur ve yakarım,
Beklide saklanacak mektup almadığımdan�
Ama duyduklarımı unutmam
Gördüğüm çehre kılavuzumdur
Kelimelerin anlamı çok sonra gelir
Çatık kaşlar değildir anlamlı olan
Kaşlar istemli hareket eder
Ben gözlerinin içini tartarım insanın
Konuşurken aslında
Okurum göz bebeklerini
Korkuyu, kavgayı, sevdayı�
Korkudan yüreği titrerken
En keskin dişini göstereni bilirim
Isırmak yürek ister
Kavgaya soyunmak
Vazgeçmektir sahip olduklarından
Kazanırsan ne ala
Kaybedersen değmeli uğruna öldüğün�
Bir dost tartısı kurdum yüreğime
Sıraladım yukarıdan aşağı
Kilosu ağır basanı
İbreyi kımıldatmaz
Nice et-kemik yığınları
Her şeye gücü yetmeyene el açmak,
Zilletin başlangıcıdır.
Arkası gelir,
Çorap söküğü�
Ben yalnızken
Ellerimi semaya açarım
Bilirim her şeyi veren O�
Bilirim sadece O kaldırabilir
Kendisine el açılmasını,
Boyun eğilmesini�