KİM..BEN Mİ..
ömrüm farazi
çocukken zeytin idim
şimdiyse zeytin dalı
kısa nüshalar oluşturur tutkularımı
satır aralarımda soluklanırım kimi zaman..
bir annem var kar tanesi..
bir de babam..kırağı..herkes gibi..
yemeklerden patlıcanı severim
bir de bayılmışına denk düşersem değmeyin keyfime.
hep keman çalmak istemişimdir
neden mi..bilmem..öylesine..
gözlerimi ölmüş bir balığın gözlerine benzetirim
bıraksalar belki yıllarca bakarım
duru bir su gibi..
bu yüzden hiç ölmez bende balıklar..
mavi bir deniz isterim yanımda..cebime alamsamda
nereye gitsem..hep yanımdadır dalgaları..
Atilla İlhan ve Nazım Hikmet daima yanımdadır..
yolumun aydınlığıyla bir düşerler..
sevgiye gelince..
tam manasıyla hiç sevilmedim..
yollarım içe doğru..yokuş..çıkması zor..
pencerelerim..dışarıya perdeli..
bu yüzdeddir belki süpüremem sevdiklerimi..
muhtemel yaşadıklarımın hepsi gecikmeli..
ne vazgeçtim..
ne vazgeçebilirim..
ne de vazgeçmek isterim
leylalıklarımdan..