Dün depremler geçirdim toprağımdaki çiçek!
Sende bu sarsıntıyı hissetmiş olman gerek.
Silindi beynimin derinlikleri adeta,
Sana dair her gece yazdığım mısraları bana geri vermen gerek...
Ağladım...
Belki seni göz yaşlarımla suladım...
Ama ağladım toprağımdaki çiçek...
Bana emeklerimi geri vermen gerek...
Geceleri sen uyurken belki de gezerken...
Hummalı sara nöbetlerinden geçerek,
Sana doğru gelirdim,
Derin bir iç çekip süzülerek,
Bana sana dair yazdıklarımı geri vermen gerek...
Beni bir ölümsüz gibi mutlu etmen gerek.
Bak depremler sallıyor beynimi...
Senin bunu hissetmen gerek...
Ey toprağımdaki çiçek...
Ben soyu tükenmiş kelebek,
Kahrolası bu ilkbahar ne zaman gelecek?