I.sonbahar
gökkuşağının altından geçti çocuklar
adam şapkasında saklanan
sonbaharına uzandı
parmağını bıraktı bayan ö.
Boynunmdan öptü
Beyaz bir tay geçti beni
Yaprağın hışırtısı aşkın dili olsun dedi
Sonra döküldüm cümle boşluğuna
II.kış
babam
dar kapılarda rakı suyunda
bir şiire oturuyorum
sevgilim aşkı soyuyor
ben yüzünü siliyorum
cümle düşüyor
filiz,
bütün kış yalan söyledi
yüzünde üşüyen kentler
alkolsüz denizciler, ay ışığı
tanıdığım hür denizler vardı
birini unuttum
üç adı daha vardı
bulut mevsimleri sayıyor uzakta
aşk çıkmıyor kış
III.ilkbahar
beni oyalayan gün
uykulara ağlayan bahçe
adımlarımı biriktirdim size
yalan söyleyemezsiniz
oturup bekleyin
suya girer gibi giriyoruz aşka
kimse görmesin dilim beninde
benin bir dünya göğsünde
annenden
alev,
seni unutulan yüzünü
ben çaldım
kuşların göğsüne baktığı yerde
IV.
gölgesi uzun çocuklar vardı
kısa çoraplı kadınlar
güneş portakal ağacında asılı
yaz suda oğlunu yıkıyor
çorabını çıkar, sudyenini as
biz aşka gidiyoruz bu yağmurda
ayça
ayağını uzat, nisan geçti
orman serin, mevsim yaz!