bükler uzanır sevdamın terli şakağında
kapında sabahladığım ince namlulu göğsün
küskün bir kırmızı, yelesi yırtık kisveler uzatır ellerime
parmak uçları üşüyen ayaklarım yürüyor sana
ketum bir yürek ve sersak bir düş arzusuyla
nereye diye sorma be, mor fistanlı, entarisi gül bezeli şırfıntı
nereye diye sorma bak bu gece...
sen ki, suskun kalırken kendi düşlerinde
yağdırma hüzün yağmurlarını, masumiyet kokturduğun rüzgarları
salma hayallerimin kıyısına
salma, kancık tohumu salma üstüme...
salarsan sökerim hayallerimin duvarlarını bir bir
bir taş bile bırakmam bu gece...
git, topla hayatımdan çetrefil süslerini
git, senin değil bu hüsünlü yürek...
bu benim bu benim yüreğim
sadece benim
benim benliğimin...