Ne kadar değişik yolları var kendi ipini çekmenin.
Kurşundan delici oluyor bazen okları
Alınan hazların,keyiflerin
Nikotinin sarışın yüzü maviş gözlere aldırmıyor,
Sis kaplıyor kapanmaz sanılan tünelleri.
Alkolün tatlı uyuşukluğu dindirmiyor acıları
Şarabın gözleri oluyor yağmur bulutları
İştahla döşenmiş yolları,aniden çekip gitmenin
Delifişek koşturan kanların ve farkında bile olmadan
Yürekleri yorup durdurmanın.
Oturuyor yitirmenin ağrılı sancısı gözlerime
Bin bir çetrefil ve nedenin
sonbaharı kışlar çöküyor evimin akşam önlerine.