Başı dönüyor gecenin, zaman daralıyor
Koyu lacivert yalnızlığında bir odanın
Gece ağır yaralıydı.
Git gide morarıyordu yaralar
Yol kangrene çıkıyordu
Ayak seslerini dinliyordu gece
Beklediği bir kurtarıcı…
Ölüm etrafında dolanıyordu
Yaralarından akan kan kokuları
Gecenin ölüm raporu
Kanat çırpıyordu bulut
Kan emicilere inat
Korkuyu kusarken kaldırımlara gece
Uzaklardan gelen dedikoducu & rüzgar
Gecenin kasırgalı öyküsünü anlatıyordu
Ayak seslerini duyuyor
Gece kurtarıcısı sanıyor
Göremiyor ayak izlerini düşmanının
O, bir ölüm meleği & Azrail
Çelik bir zırh gibi kalın & karanlık
Sinsi bir şırıngadan ağu akıyor damarlarına
Kovandaki arı dışkısı & panzehir
Kangrene açılan yaralara bire bir
Gece bunu bilmiyor…
Koyu lacivert yalnızlığına arılar misafir