Yunuslar tanırlar beni
Martıların çığlıkları kıskançlıklarından
Yosun tutmayan çakıllar uyur sularda
Dalgalar sözümü dinler benim
Maviliklerin tek hakimi
Denizler sırdaşımdır
Sizlere söyleyemedim
Yalnız deniz biliyor
Bir sevgilim olduğunu
Aslı yok sanal yani…
Kördüğümü çözen
Başıma arapsaçı ören
Yarı uykularda düşler
İçimdeki denizde Tanrılar yüzer
Çıkmaz aklımdan bugün yaşadıklarım
Gelecekte kim bilir neler yaşayacağım
Ne yazılsa, ne söylense boş
Sanal bir aşka tutuldum
Resimdeki yüzü, adı, yaşı sahte
Bilmekte fayda etmiyor
Sapkınlık mı nedir bunun adı?
Böyle bir aşka karşı olmalıyım
Kilimlerin dokunduğu çadırlarda
Sabır taşları sınanıyorken
Ben sanal alemde oturmuş
Meçhule mısralar diziyorum
Duymadığı tümceler kuruyor
Bilmediği sıfatlar yakıştırıyorum
Kalbini emanete bırakmış biriyim
Zordu öyle zor ki kendine dönmek
Gerçek aşkın kapısını iki tıklamak
Şifreyi kırıp kalbe demir atmak
Peki, buna ne demeli? & Diyorlar ki
' Aşka kul olmaların zamanı geçti
Kalmadı artık o masalsı aşklar, aşıklar
Destansı sevdalar beyaz mermer saraylarda
Sonsuzluğun derin uykularında uyuyorlar.”