Ne zaman hüzünlü bir şarkı dinlesem,
Senin için dökülen yaşlarım aklıma gelir.
Gözlerin karşımda engin ummanlar gibi,
Tebessümünün hayali dağıtır o hüznümü.
Binlerce soru aklıma üşürür… en acısı neden…?
Cevap veremez hiçbirine biçare yüreğim.
Viran olmuş diyarlarımda nazarın solmaz bahçemdir,
Hayaline dahi sarılamazken kırılası kollarım,
Çaresiz bir halde, umut solmasın diye kalkar duaya…
Hangi söz anlatır ki içime düşen ateşin şiddetini,
Kavurdukça buz tutan yüreğim hasretine erir.
Hangi kasırga kıskanmaz ki yüreğimde tutuşanı,
Sen nerden bilebilirsin kaç baharımın kışa döndüğünü…
Hadi sende git arkana bakmadan,
Git ve gör uzakların ne kadar yakın olduğunu…