dilenci kılığına girmişti aşk..
ikimizin de vicdanlı haline denk gelmemişti,
sadece fazla günah işlediğimiz bir gündü!
belli ki günah çıkarmak için sığınmıştık ona..
sen ellerine gözlerini bırakmıştın,ben kokumu!
bilmiyorduk aşkın bizden daha günahkar olduğunu!
bir gün aşk dedik! aşka yazık ettik!
daha başında gitmeliydin sen,
daha en başında çok sevmeliydim seni ben..
yoksa aşk olurdu! gitmezsen o gece gözlerinde ay tutulurdu..
sonra bozuk paralar gibi oldu yalnızlığım..
ayrılığa çarpa çarpa çoğalırdım!
ne kadar biriktirirsem biriktireyim,
birinin zorla gelip beni kendisine bütünlemesiyle azalırdım!
üstelik senden kalan yalnızlığıma bile,
sahip çıkamayacak kadar da ahmaktım!
gittin,kendince iyi ettin!
zaten ben senin üstünde kendim için hiç hak iddea etmedim..
ben seni hiç haketmedim!