Bir veda hazırladım ikimize..
Evet sevgilim, hala ikimiziz ayrılırken bile..
Binde bir ihtimal gibi sevdim seni..
Gözlerinden kendimi aşağı bıraktığımda artık çok geçti!
Gözlerin, içine bir sürü aşk park etmişti..
Sen yeşil ışık yakarken tüm kadınlara,
Ben kötü sollama sonucu tam solumdan vurdum kendimi..
Kaza gibi sevmiştim seni..
Dilim di'li geçmiş zamana asılı kalmıştı sanki,
Sen gidiyorum dediğinde..
Şimdiki zamanın ölme halindeydim..
Zaman seni benden aldı diye,
Bir elime geçirebilseydim
Yelkovanı idam edip, akrebi kendi ellerimle zehirleyecektim!
Bu şiir sana yazıldı sevgilim..
Biraz ellerimi bıraktım sana, biraz saçımı..
Biraz neşter kokuyor bu şiir,
Biraz da aşırı dozda acı..
Tam adet dönemine denk geldi gidişin, kan kusuyor kelimelerim..
Bu şiire pul gerekmez..
Gidişini görüp inansınlar diye, gözlerimi yapıştırdım sevgilim..
Tanrı soracak sana, neden bırakıp gittin?
İyi ezberle! Sevmiyordum diyeceksin..
Tanrı bana soracak, niye bu kadar sevdin?
Duyma söyleyeceklerimi, unut gitsin!
O'nu avuç içlerimde bile saklayabilirdim, kimse görmesin diye..
Bir cami avlusunda bulmuştum O'nu..
Ben büyütmüştüm!
Öyle çok sahiplenmiştim ki,
sonra O başka kadınlarda aradı gerçek ailesini..
üzülmüştüm!
Anladım ki ben O'nu gözümde fazla büyütmüştüm!
Sonra Tanrı yaz kızım diyecek!
Adamın gözlerini çözün, kadının ellerini..
Sevgilim artık her cami avlusuna yetim aşklar bırakacaksın!
Merak etme!
Ben de bir sürü piç yalnızlıklar doğuracağım..