Aklım yokluğunda betimleyemez oldu seni
Ağlamam lazım, yerine gülümsüyormuşum izlenimine kapılıyorum
Düşünüyorum sonra, sözcüklerim yokluğunu tanımlıyor
Geleceğe ilettiğim duygularım, hayallerim nerde
Sanki şimdiki zamanda her şey dağılıyor
Benliğim dışarıyla temas halinde
Haz ve hoşnutsuzluk bir arada ikilemlere kalıyorum
Saldırgan dürtülerime yeniliyorum sonra
Neye isyan etmeliyim bilmiyorum
Korku mu bu
Bütünüyle yazıya aktarılamayan duygu; içimdeki
Yada arzu ettiğimi sandığım kadar katışıksız değil mi aşkım
Aslında duygum aklımın kalesinde kapıda kaldı da yabancılaştı mı içimdeki aşka
Neden bu zihinsel karmaşa
Özlemlere gebe yolların sonunda yanına geldim
Bak,bitti yokluğun zaferi, bıraktım kendimi sana
Dağılıyorum sanki imgelemlerim arasında
Bastırılanların geri dönüşü varlığın oluyor sonra yarı yolda kalıyor kaygılarım
Varoluş ve bir o kadar yokoluş hikayesi görünürdeki
Gizil sandıklarım açıldı, sen değilsin sanki içindeki
Bir yalnızlık oyunu, sessizlikleri ve baştan çıkarıcı soruları aldım yanıma
Zaaflarıma yenik düşüyorum ara sıra
Aldırmaksızın bir resim çiziyorum zamana
Her şeye rağmen sensin yanıma aldığım
Öznel sorgulamalarım bitti de endişelerim kaldı geriye
Süslenmiş ve sunuma hazır bir paket gibi aşk
Düşünüyorum
Ben sana âşık değil miyim yoksa
Kapsanan veya kapsayan, hangisi bana kalan bu oyunda
Her şey normaldi düne kadar, oysa şimdi seçim yapmak başa bela
Anımsamaya çalışıyorum sen miydin dün gece düşümdeki
Bekledim, ateş basan sabahlara geldim yine
Bir gemi sanki dumanı tüten ufukta
Anımsayamıyorum inan, nerde karıştı aklım nerde yüzleştim yokluğunla
Öteki dediğim karşısına aldı seni, sürekliydi varoluşun hani
Saldırılar, yalnızlıklar, peş peşe gelen cevapsız sorular
Baş edemediğim yerde sürekliliğin bozuldu galiba, sekte vurdu hayat varoluşuna
Oysa ruhumun ihtiyacı var aşkına sarılmaya
Öznel bir duygumdun, sahiplendiğim
Aşka dönüktü yüzüm varlığın kadar yokluğunda da
Aşk sendin baştan aşağıya
Aşk sensin bilinçaltı yolculularımın dışa açılan durağında
Sanki dört günlük kısa bir yolculukla anlam arayışına girdim
Gittim geldim, senden uzakta aklım aşkımdan çıkacak sandım
Dedim ya korkum bu galiba
Nerden çıktı şimdi bu karmaşa
Sonsuz dünyalar yarattık aşkla, kıyısında denize taş atan çocuk yüreklerdik orda
Düşlemsel bir uzaklık girdi aramıza, en kötü bu ya
Betimleyemez oldum sevgilim seni, rüyalar da dağılmada
Hadi tut gerçeğimi, düşlerimden başla ama
Hadi tut da evvel zaman içinden yürüyelim aşka çocuk adımlarımızla
Hatta eskisi gibi tutkuyla bağlanalım masalımıza
Hadi tutkudan söz et bana
Kuşkusuz ve koşulsuz bir aktarım başlasın sonra
Tüm nesnel hallerim, iç yada dış tüm yolculuklarım sana çıkmalı
Değişen sadece dilim, ifade tarzım belki
Köklü bir bakışım var hala ilişkisel alanımıza
Aşk ektik ruhumuzun topraklarına
Derin bir yerden yara aldım biliyorum
Adeta bir intikam duygusuyla çalışıyor zihnim
Kılıcımı kuşandım seni yağmalayacak tüm korsanlara
Hatta kendiliğime bile kalkanım var
Sensin düşümdeki gerçeğimdeki kadar
Değişiyor sandıklarım yorgunluğa ait yanılsama
Sana dönük yüzüm
İşte şimdi bitti yokluğun sandığım boşluk
Şimdi bitti bu karmaşık oyun
Döndüm şehr-i İstanbul'a
Gülümsüyorum gözlerine aşkla