Elem kırıntıları
Bir kadın teninden göçerken gece
Bir şiiri evlatlık edinir şairin dudakları
En haytasından
Ne vakit doğsak
Baharımızın ucuna kül değiyor
Sevemiyoruz
Yahut kanadımız aşka kırılıyor
Uçamadan varıyoruz uçarı göğüne ömrün
Ne o
Sus mu dedin
Sustum
Adam
Sustum
Sus dedin
Hüzün kustum
Paçalarım aşk ziyan yağmurunda sana bulandı
Aklanamadım
Her celsede kirlendim
Köhnedim
Yağmalandım
Duyamadın