Issız
''Çıt''sız
Uzaklarda bir dağ köyünün çıplak ışıkları yalarken geceyi
Dem tutar hasret bir ceylanın göğsünde
Yarı ham
Yarı baygın düşler düşer toprağa
Sağsalim bir sevda gelir oturur kalbine şairin
Kana kanadır ömür
Ki ömrün adıdır şiir
Ve süt zamanı
Bir dua doğar taze gelinin koynunda
Bir çocuk yumarken ninni gözlerini
Bu dem gidemezsin Anya
Sabahı etmek için bekleyen kuşlar hatırına
Ve adına bütün yeminlerin
Aşk kendinden emin
Ki puslu saatlerde büyür aşklar
Kimlikleri okunmasın diye
Her yalnızlık bir adam sahiplenir
O halde kimse yalnız değildir
Can perdelerinden isimsiz, esmer bir şarkı yükselir
Çay zamanı
Demini almıştır bir kadın yüreği
Toy ve ışıksız bir ateşböceğidir hayat
Bakir efsanelerin aslı
Ve bir ceylan göğsündeki aydınlıktır Anya
Ay gecenin selamıdır
Bu dem maviyken her şey
Çığlar bu şiirin kucağında sürgünken
Yıldızlar sönmeden hele
Oy türkü
''Neçe evin
Mın bê kes nehêle''
Asılsız ve usülsüzdür ayrılık
Ve aysız gece ki suskun
Aysız gece kör karanlık
Daha sen yokken doğdu kuşların kanatsız öyküsü
Gece ardan ırak sensiz
Ey göğün taçsız kızı
Siyahın süsü
Bu dem gidemezsin Anya
Göğüne ay düştükçe köyün
Gülümser oğullar ve kızlar
Bilmez misin
Zamanın rahmine umudu düşürmeden
Alnında gül izleri çocuklar ölmeden
Ölmez baharlar