Anlamsız konuşmalardan kendime sığınıyorum
Güneş doğuyor lakin gönlüme değil..
Bir zamanlar aşk sözcükleri dökülen dil
Şimdi lal suskun sessiz ve çaresiz
Sensizlik işledi içime yine yar
Kelimeler yetersiz diller yetersiz
Ayrılığın hüznü sardı yüreğimi
Geri dön diyecek sözüm yetersiz
Kadermi demeliyim? ?
Yaralı kelime sunmaktan korkuyorum
Çaresizlik öyle sarmışki benliğimi
Canım kopmalarda artık..
Gel diyemem artık sana yar..
Her gelişin bir tarih oluyor ya gidişlerin
Yüreğimin taa içi parçalanıyor
Susmalıyım...
Düşündüğümde içimi titreden benzeri olmayan
Her gece uykum her sabah güneşim
Sebebim niyetim geleceğim geçmişim
Önemli olan tenime değen değil yüreğimdeki
İçim kan ağlasada gülüyorum
Oysaki hayallerimiz umutlarımız vardı
Şimdi hepsi askıda kaldı
Yanlızlık yolunda yine kimsesiz
Kimbilir...