İsimsiz
ne vakit geçsem
huşu içre
yazın bahçelerinden
biri özümden bedbin
öteki fikrimden
meyyal değilim ân'ın
şaşaasına
ne de kevkebesine
gaile edinmiş ol âdem
girihsiz gezinen
tın tınkk çınnn tennnn
söyledim kendime
süzülsün melekler
kalanı çember içinde