Kayboldum,
Aklımın gizli kıvrımlarında.
Sarhoşluğun başımı döndürürken,
Hayalin,
Susattı tenimi.
Veda etmek hiç bu kadar zor olmamıştı.
Başımı çevirip seni öylece bırakıvermek.
Suskun bir yaprak gibi savruldum.
Ama yine de kayboldum.
Dumanı yükseldi tepelerin ardından
Ayrılığın,
Vanilya aroması sardı gecemi.
Yarın bir gün, yarım bir gün hatırlatacak bana.
Ne bitmek,
Ne de bilmek çözüm değil gibi.
Galiba kayboluyorum.
Kollarım bomboş.
Hayalin, gözden kaybolana dek,
El sallıyorum zihnimde.
Tüm pencerelerim açık aslında,
Umut tükenmek nedir bilemiyor gibi.
Nefes almak hiç böyle zor olmamıştı.
İlk haftadan sonra atlatır mıyım?
Seni aradıkça,
Ben kendi içimde dönüp duruyorum sanki!
Çıkmayan sokaklarında ruhumun,
Tam emin değilim
Ama sanırım kayboldum.
Hurda bir eşya gibi
Tavan arasına kaldırırsam kalbimi
Daha bir dayanma gücüm olacak sanki.
Evirsem-çevirsem seni,
Ve bıraksam.
Bu nasıl bir veda cümlesi?
Bir de kendim anlasam.
Tekrardan kendi kendime
Küçük bir öpücükten kaçıp kaybolsam.
.