Bu sabah bir buluta yoldaş oldu ruhum.
İliğimden can buldu hasret.
Kanımı yokluğun dondurunca,
Ilıman bir liman gibi sığındım,
Fotoğraflardaki gözlerine.
Gözlerin, inadına masumdu.
Birden,
Mis kokulu bir ekmeğe acıkır gibi,
Acıktığımı hissettim,
Sana.
Sanki İlk aşk gibiydin içimde.
Değiyorken kanatlarım buluta,
Bazı şeylerin anlatılamayışına doğru,
Aktı gözümün yaşı.
Ağlamak benim umudumdu.
Koşmak istedim.
Önlüğü yırtılmış bir çocuk gibi,
Kolların iki yana açılmış bekliyorken bulmak,
Seni.
Bir buluta konup yanına varmak.
Saçlarının kokusuyla uyanmak.
Sensiz bir sabaha daha dayanmak zorunda olmamak.
�.
Bu sabah bir buluta yoldaş olduk,
Ben ve ruhum.
Rüyalarımda yer buldu kendi kendine hasret.
Canım çok acıdı.
Ama ağlamak son umudumdu.
.
İpek Nemutlu