Çınar
Sinsi kurtlar kemirmiş, kökünü bu çınarın,
Bir sır ayakta tutan, haşmetli gövdesini;
Her an başka taraftan esen zalim rüzgârın,
Bilinmez daha kaç gün göğüsler öfkesini.
Duruşunda, hâlâ ikbal devrinin gururu,
Gölgesinde dinlenmiş, kim bilir kaç yanmış kul;
Her dalına, vefasız asırların kamburu,
Vahşi bir hayvan gibi yerleşmiş usul usul.
Çınarla ben akrabayız, iki kardeş kadar,
Bu toprağın göğsünden beslendik ikimiz de;
Çok acılar gördük biz, çok da düğünler, toylar,
Tazedir izleri, açıp baksan kalbimizde.