Bizler yaşarız, yaşadığımızın farkına varmadan.
O öylesine sıradan bir mecburiyettir ki, zaman gelir geçer, durmak bilmez dakikalar.
Sanki her geçen zaman kendini daha bir fazla daha çabuk bir hiçleşmeye dönüştürme çabasındadır.
Bir slayt gösterisidir diye düşünürüm hayatı. Efektlerini ayarlıyamadığımız, yaşananı yaşadıklarımızı.
Geçer, yürür ve gider zaman geldiğinden gidişi yüklüdür, götürdükleri,umutlar, umutsuzluklar ve aciz bedenler.
Bize kalan, koca bir hiçtir, dolu dolu yaşadığımızı sanan sadece bedenimizdir, o en zavallı, o en sefıl,o en ruhsuz haliyle, bir boşlukta sallanan...............
Nermin Aydın
12&3&2007