Bilemezsin ne sancılar yarattı bu aşk bende,
Çok kere denedim,
İçimde sana ait olan
Bu aşkın katili olmayı…
Sana göre bu o kadar da zor değildi zaten…
“Başlayan her şey biter”
Hatırlıyor musun sen demiştin...
Hatırladıkça bu sözünü,dediğin gibi
Kesip atmak içimden bu aşkı
Hiçte zor değildi…
Zor olan;
Gözlerinden yüreğime düşürdüğün bu aşkın,
Gözyaşlarımın arasında boğulup gitmesi…
Zor olan;
Birlikte büyüteceğimizi hayal ederken,
Babası tarafından terk edilen çocuklar gibi
Bir ömür tesellilerle avutmak bu yüreği
“Gitti,gelecek”
Alıp yüreğimi elime
Bir çocuk gibi oturtsam karşıma
Seni anlatsam ona…
Fazla geldin sen ona desem,
Göze alamazmış,
Kendi yüreği bu kadar küçükken,
Seni kendi içine sığdıramazmış desem,
Ama yinede sonunda
“Gitti,gelecek” desem
Şimdi avunur mu dersin bu sözlerle?
Ardından gelip yüreğimi sana anlatsam…
Söylediğim yalanlarla
Sesini kestiğimi,
Gidişini kabullendirdiğimi,
Gelişine ben bile inanmıyorken,
Onu inandırıp derin uykuya yatırdığımı söylesem…
Nasılda işine gelir değil mi sevgili?
Ve en son dediğin söz gibi,
Evet “başlayan her şey bitermiş” deyip
Geçip karşına,
Sancılarla büyüttüğüm bu aşkın çocuğunu
Aldırsam yüreğimden gözlerinin önünde…