Yokluğun bu gece de giyindi en şık elbisesini
Hasretini de takıp takıştırıp boynuna,
Canıma kastediyor.
Bilerek yada bilmeyerek,
Hiçbir önemi yok.
Ama bu geceler her defasında
İnsanı intihara teşebbüs ettiriyor.
Gel
İhtiyacım var.
Aşkının gerçekliğinden
Dudaklarıma bir yudum sürüver...
Ardından cevap ver
Sonunun olmadığını bile bile
Yüreğimi nasıl senin ellerine bırakabiliyorum?
Bu nasıl bir teslimiyettir ki
Ördüğüm tüm duvarları
Bir sözünle yıkabiliyorum.
Demişler ki
“Aşk acısı aslında bir bedeldir”
Eğer öyleyse
Ben kimin bedelini ödüyorum
Benimde acı çektirdiğim birileri mi var geçmişte?
Yada gelecekte yaşanacakların bedelini
Şimdiden mi ödetiyor bana hayat…?
Yada sus hiç birine cevap verme
Sadece sensizliğini çek çıkar koynumdan…
Çünkü artık bu kadar aciz olmaya dayanamıyorum
Dayanamadığım halde,
Sanki ellerim,kalbim bağlanmış şekilde
Sensizlikten kaçamıyorum.
Ve tüm bunları bile bile
Yinede senden vazgeçemiyorum.
Varsın başkaları buna saplantı desin
Varsın başkaları buna acizlik desin...
Milyonlarca insan arasından
Yüreğim hala yüreğine takılıp kaldıysa,
Ben adım gibi biliyorum
Hayatımın hayatının kancasına aşkla takıldığını…