Belki de adı hiç olmayacak
Oysa sarhoş trenler alır götürürdü beni
Masmavi bir ülkeye
Pembe ebrularla bezeli
Aşk yüzü çizilmemiş bir kadın resmiydi
Hünerli ressamlardan,aşıklardan emanet
Gülüşünle doldurmak vardı
Bülbül sevdaları çok mu eskidi
Gittiğin gün yandığımın resmiydi
Gözlerinin yiv-setinden oklar fırladığında
Hayallerin yalanına aldanırdım.
İnsanız ya,
En çok kendi yarattığımız
Yalanlara inanırız
Yel kayadan ne alır?
Geçip gitti inanmadığım mücizeleri beklerken
Geriye bir sevda yanığı kalır
Ne yazık ki
Kokain içen rüküşlerden
Çok daha güzeldir
Tiner koklayanların hayalleri
Ve en güzel düşleri
Çöp toplayanlarla
Adembabalar görür