Üzerinde otlar yeşerebilen
Gri-siyah kayalar yalnızlığa alışık
Selamsız sabahsız geçip giden gemiler
Deniz kuşlarının umurunda değil
Yuttuğumuz sudaki tuz
Bir kaç damla huzurdu aslında
Uçsuz bucaksız bir dinginlikti
Yanıbaşımızda Karadeniz.
Sen denizin öz kızı olmuşsun bilmeden
İki günlük bir ödüldü gülüşün bunca yıl sonra
Pis dünyadan alınmış küçük bir intikamdı nefesin