Bir iç geçimiydi aşk
İçim geçti
Sen geçtin içimden sevgili
basarak yüreğime
Haketmiyorum diyerek sevgini
Yıktın sevgili yıktın
Yıkıntılardan yeni çıkmış beni.
Dudağımdan öptüğün yer
Kanar şimdi yokluğuna
Adına kaç şiir daha yazmam gerekiyor
Yokluğunu dönüştürmek için varlığına.
Bir iç geçimiydi aşk
Geçmiyordu sevgili
Bit dediğin an bitmiyordu ki
Gitmiyordun gözümden
Çıkmıyordun düşümden
Düşürdüğünle yetinmiyordun
Geceye kaç git biriktirdim gidişinle
Sabaha varmadı hiç bir saat
Tüm soğukluğun kaplarken odamı
Sen diye seni yazan kalemime sarıldım
yazdıkça seni
sarıldığım yerden kanadım.
Bir iç geçimiydi Aşk
Ben geçinemedim
geçinemedim sensiz
Yapamadım gözlerinsiz
olamadım nefesinsiz
Öldüremedim seni içimde sevgili
Oysa sen ne kolay öldün beni.
Dudaklarım öptüğün yerden susuyor şimdi
En acı kelimelerden bir şiir oluyorsun
Yazamıyorum gözlerini
Okuyamıyorum seni sevgili
Git artık
Kalemimden git
İçimden git
şiirimden git..
ama kal gözlerimde
Baktığım noktada ol yine
Bir daha adına değmez adım
Boşuna endişelenme...
Bir iç geçimiydi aşk
dışım dışlanmıştı
içim içime dar
sığmadın.
Sığdıramadım seni bana
Kim gelip girdiyse yüreğime
Bir tek sen sığ diye rest çektim hepsine.
olmadı sevgili olmadı.
bir beden küçük geldim ben aşka.
Küçüldüm.
Küçülttüğündüm..