sar,
kimilerine göre soğuğu,kimilerine ise sıcağı bıçaklatır.
lisanım yaralanır,
ana dilim ağlar,
kürtçesi bozuk geceler
kapımdan uzaklaşır.
daha erken kaybolsun diye geri geri koşar evim.
zaman gitarımın tellerine sarılır,
penasıyla uzaklaştırırım parmaklarını
ses tellerimin başı yarılır...
taklitlerim kapıya dayanır,
parmaklarım acıya.
fermuarını çekerken azrail,
saç köklerim kefenini çeker üzerine,
acı rep yapar,
keyf kaşını çatar.
tentürdiyot sürerim kalp yarılmalarıma,
binlerce baş çıkar arasından başı boş...
kim takar,
boynuna tartı kalıplarını.
kaldıramadığı için boynunu, görmeli insan,
ibret almalı,
kaldırabileceği kadar,yaralanmalı...